විමසුම
පුංචි ඡන්දය හා භික්ෂු දේශපාලනය
මහාචාර්ය රෝහණ ලක්ෂ්මන් පියදාස
ආයෙත් වතාවක් දේශපාලන වාතාවරණය උණුසුම් වෙමින් පවති. ප්‍රාදේශීය සභා, පළාත් සභා ගම් මට්ටමේ නියෝජිතයන් තෝරා ගැනීම සඳහා වු නව ඡන්ද ක්‍රමය හෙවත් සාමානුපාතික ඡන්ද ක්‍රමයට පැමිණීමට පෙර පැවති ඡන්ද ක්‍රමය නැවත වතාවක් හඳුන්වා දෙමින් පවති. මෙහි ඇති ඉතා විශේෂතාවය වන්නේ ගමට , ගමේ සීමාවට තමන්ගේම නියෝජිතයෙක් තෝරා ගැනීමට ඇති හැකියාවයි. පරණ ක්‍රමය යටතේ ඇති හැකි මුදල් තිබෙන ව්‍යාපාරිකයින්ට දේශපාලනය කිරිමට ඇති අවස්ථාව මේ මගින් ඇහිරි යයි. මෙම නවතම ඡන්ද ක්‍රමය සමඟ කාන්තා නියෝජනය ද ඉහළ යමින් තිබේ. මෙය අප විශ්වාස කරන පරිදි ඉතා ප්‍රගතිශීලි අවස්ථාවකි.
දැනට ලැබෙමින් පවතින තොරතුරු නිරික්ෂණය කිරිමේ දී සෑම ප්‍රාදේශීය සභාවකටම භික්ෂුන් වහන්සේලා ඉදිරිපත් වන ප්‍රවණතාවක් හඳුනා ගත හැකිය. ප්‍රධාන දේශපාලන පක්ෂ , පොදු ස්වාධින කණ්ඩායම් වශයෙන් මෙම පිරිස දේශපාලන පොර පිටියට පිවිසෙන ආකාරය දැනට ලැබෙන තොරතුරු මගින් හෙලිදරව් වී තිබේ.
පසුගිය කාලයේ පාර්ලිමේන්තුව තුළ සිදු වු භික්ෂු දේශපාලනයන් මෙය වඩාත් තහවුරු කරන්නේය. විශේෂයෙන් ම ගංගොඩවිල සෝම හිමියන්ගේ අපවත්වීම සමඟ ඇති වු සමාජ විලෝපනය , කම්පනය , සංවේදීතාවය සහ සමාජය පිළිබඳ උන්වහන්සේ දැක් වු යම් යම් විවේචනාත්මක ආකල්ප පදනම් කරගෙන මෙම රැල්ල ඇති වු බව මිනිසුන්ගේ නිරික්ෂණය කළ හැකිය .
මේ සඳහා යම් උගත් දේශපාලන බලවේගයට හැඟවීමට අපේක්ෂා කළ දේශපාලනඥයින් ද සම්බන්ධ වු ආකාරය එම ඡන්ද ව්‍යාපාරය නිරික්ෂණය කිරිමේ දී හඳුනාගත හැකිය. පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණි භික්ෂුන් වහන්සේලා අතින් සිදු වු කාර්යය කුමක් ද ? භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ කාර්යය කුමක් ද ? ආගමික පුජකයින් වහන්සේලාගේ සමාජීය, සංස්කෘතික කාර්යය භාර්යය කුමක් ද ? නැවත සමාලෝචනය කිරිමට මෙය එක් අවස්ථාවක් ලෙස මම මෙය උපයෝගි කර ගනිමි. නැවත සොයා බැලීමේ දී භික්ෂුන් වහන්සේලා පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණීම සමඟ මෙරට සංස්කෘතිය, සදාචාරය , ශිෂ්ටත්වය, ජාතිකත්වය පිළිබඳ කවර හෝ ආකාරයේ පිබිදීමක් ඇති වුවා ද යන්න නැවත සළකා බැලිය යුතුය. උදාහරණයක් වශයෙන් විශ්වවිද්‍යාල ක්ෂේත්‍රයේ කටයුතු කරන මා හට ඉතා සංවේදී අත්දැකීමක් තිබේ.
මෙරට මව් භාෂාව පිළිබඳ පර්යේෂණ කිරිම , අධ්‍යයනය කිරිම , දත්ත රැස් කිරිම ඒ හා බැදුණු විවිධ පර්යේෂණ කටයුතු සිදු කිරිමේ අවශ්‍යතාවය බරපල ලෙස මතු වී තිබේ. භික්ෂුන් වහන්සේලා පාර්ලිමේන්තුවට ආ කාල වකවානුව මෙරට විශ්වවිද්‍යාලවල මව් භාෂාව පිළිබඳ වු කටයුතු නැවත සමාලෝචනය කළ යුතුය. උදාහරණයක් ලෙස උන්වහන්සේලා පාර්ලිමේන්තු ආ වකවානුවල මෙරට විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රවේශයට මව් භාෂාව හැදැරිමට පැමිණියේ විශේෂ ප්‍රවේශයෙන් හෙවත් අඩු ලකුණුවලින් පැමිණෙන ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන් පමණි. මව් බස පර්යේෂණ කිරිම පිරිහෙමින් තිබේ. වෙනත් භාෂා අරාබි භාෂාව, දෙමළ භාෂාව, ඉංග්‍රීසි භාෂාව සහ වෙනත් විදේශීය භාෂා පර්යේෂණ කිරිම, අධ්‍යයන කිරිම මීට සාපේක්ෂව වර්ධනය වී තිබේ.
ජාතිය බේරා ගැනීම , හෙළ උරුමය ගොඩ නැඟීම, මව් බසේ සංස්කෘතිය අනන්‍යතාවය රැකීමට උන්වහන්සේලා පාර්ලිමේන්තුවේ සුඛ විහරණය කරද්දි මව් බසේ තත්ත්වය එසේ ඛේදවාචකයට පත් විය. භික්ෂුන් වහන්සේලා නැවත බලය ඉල්ලන්නේ කුමකට ද? මේ වන විට රටේ සමාජ, සංස්කෘතික විලෝපනය බරපල ගැටුමක් බවට පත් වී තිබේ.
අලුත්ම සංඛ්‍යාලේඛන පෙන්වා දෙන පරිදි එක්සත් ජාතීන්ගේ ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ නවතම තොරතුරු අනුව ලංකාව දැන් ලෝකයේ වැඩිම දිවි නසාගන්නා රට බවට පත් වී තිබේ. 1986 ලෝක ක්‍රිකට් ශූරතාවය දිනා ගන්නා වර්ෂයේ දි අපි දිවි නසා ගැනීමේ කප් එක ද ඔසවා ගත්තෙමු. දැන් නැවත වතාවක් ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් කණ්ඩායම පහළට වැටෙද්දි අපි දිවි නසාගැනීමේ කප් එක ඔසවා ඇත්තෙමු. මේ පිටිපස ආගමික නායකයින්ට කළ හැකි කාර්යය භාර්යය කුමක් ද ? ආගමික නායකයින්ට කාර්යය භාර්යයක් නොමැති ද ? එය නැවත සමාලෝචනය කළ යුතුව තිබේ. බල තරඟය, බල පොරය , මුදල් ගරා ගැනීම් , අල්ලස් හා දූෂණ වංචා වලට තෝතැන්නක් වු දේශපාලනය තුළ භික්ෂුන් වහන්සේලා කළ යුතු කාර්යය භාර්යය කුමක් ද ? 40 දශකයේ දි විද්‍යාලංකාර පිරිවෙන පදනම් කරගෙන ඓතිහාසික භික්ෂු දේශපාලන ප්‍රකාශනය ප්‍රකාශයට පත් වීමයි. ඉන් උන්වහන්සේලා අපේක්ෂා කළේ රට ජාතිය ආගම පිළිබඳ අවවාද අනුශාසනා කිරිමේ, මඟ පෙන්වීමේ , උපදේශන කාර්යයේ භික්ෂුන් වහන්සේලා සතු වු කාර්යයි. ඒත් අවාසනාවකට මේ වන විට පාර්ලිමේන්තුවට, ප්‍රාදේශීය සභාවට උන්වහන්සේලා පොරකමින් සිටි. උන්වහන්සේලා කළ යුතු කාර්යය කුමක් ද ? මව්වරුන් දරුවන් ගඟට විසි කරයි. දරුවන් අතරමඟ දමා පියවරුන් ගමන් කරති. දිවි නසා ගැනීම, ප්‍රචණ්ඩතාවය, අපරාධ, වංචා , සමාජ දූෂණයන් ඉහවහ ගෙන යමින් තිබේ. භික්ෂුන් වහන්සේලා නැවත දේශපාලනයට පිවිසීමට පෙර තමන්ගේ භූමිකාව නැවත සමාලෝචනය කළ යුතුය. අවසර හාමුදුරුවනේ, මේ ගැන නැවත සිතා බලනු මැනවි.
සටහන් කළේ : සුමේන්ද්‍ර පෙරේරා
No comments:
Post a Comment